تصویب یک بند مهم در شورای اقتصاد، مسیر آینده جایگاههای سوخت کشور را تغییر داده است. طبق این مصوبه، پمپبنزینها از این پس تنها در صورتی مجاز به ادامه فعالیت خواهند بود که ایستگاه شارژ خودروهای برقی را نیز در ساختار خود بگنجانند. این تصمیم میتواند به شکلگیری زیرساختی فراگیر برای وسایل نقلیه الکتریکی کمک کند و سهم مهمی در کاهش آلودگی هوا و وابستگی به سوختهای فسیلی ایفا کند.
تا انتها با مجله کی ام سی همراه باشید.
مصوبه شورای اقتصاد؛ الزام قانونی یا آیندهنگری هوشمندانه؟

بر اساس بند ۶-۳ مصوبه شورای اقتصاد، کلیه جایگاههای عرضه سوخت در کشور باید به ایستگاه شارژ خودروهای برقی مجهز شوند. این اقدام نهتنها یک الزام اداری، بلکه حرکتی استراتژیک در راستای همراستا کردن زیرساختهای سوخت با تغییرات جهانی در حوزه حملونقل پایدار تلقی میشود. این مصوبه نشانهای از آغاز تحول ساختاری در شیوه ارائه خدمات انرژی به وسایل نقلیه در کشور است.
- بیشتر بخوانید: همه چیز درباره هزینههای تعمیر و نگهداری خودروهای برقی
از مجوز تا مجهز شدن؛ پمپبنزینها در مسیر تحول زیرساختی
طبق ابلاغیه جدید، صدور یا تمدید مجوز فعالیت برای پمپبنزینها منوط به احداث ایستگاه شارژ خودروهای برقی خواهد بود. این شرط بهمنزله یک فیلتر کیفی برای ادامه فعالیت جایگاهها در نظر گرفته شده و آنها را به سمت انطباق با نیازهای روز سوق میدهد. الزامی که ممکن است مقاومتهایی را به همراه داشته باشد، اما در نهایت به نفع توسعه پایدار خواهد بود.
خودروهای برقی در ایران؛ چالشی بهنام نبود زیرساخت
نبود زیرساخت مناسب یکی از دلایل اصلی کندی رشد خودروهای برقی در ایران است. مصوبه جدید میتواند نخستین گام جدی برای عبور از این مانع باشد:
- نبود ایستگاههای کافی برای شارژ در سطح شهر و جادهها
- نگرانی کاربران از محدودیت برد و نبود خدمات پشتیبانی
- فاصله بین سیاستگذاری کلان و اجرای عملیاتی طرحها
با پیادهسازی فراگیر ایستگاه شارژ خودروهای برقی، این چالشها میتوانند تا حد زیادی کاهش پیدا کنند.
ملاحظات فنی و اجرایی؛ آیا جایگاهها آمادهاند؟
اجرای این طرح نیازمند آمادگیهای فنی و عمرانی است. بسیاری از جایگاهها فضای فیزیکی کافی برای احداث ایستگاه شارژ خودروهای برقی ندارند. از سوی دیگر، رعایت نکات ایمنی و عدم تداخل در فعالیتهای سوخترسانی سنتی از جمله دغدغههای اصلی است. همچنین زمانبر بودن فرآیند تجهیز میتواند اجرای سریع طرح را با مشکل مواجه کند.
جهت مطالعه بیشتر: خودروهای برقی در کاهش آلودگی صوتی چه نقشی دارند؟
ناترازی برق کشور؛ مانعی جدی یا فرصتی برای نوآوری؟

با توجه به ناترازی تولید و مصرف برق در کشور، اضافه شدن بار مصرفی جدید نیازمند تدابیر ویژه است. اما در دل این چالش، فرصتهایی نیز دیده میشود:
- استفاده از پنلهای خورشیدی برای تأمین برق مورد نیاز ایستگاهها
- سرمایهگذاری در باتریهای ذخیرهسازی انرژی جهت استفاده در زمان اوج مصرف
- بهینهسازی مصرف برق در ساعات کمبار برای شارژ خودروها
اگر بهدرستی مدیریت شود، ایستگاه شارژ خودروهای برقی میتواند به موتور محرکی برای نوآوری در حوزه انرژی تبدیل شود.
نگاه فعالان صنعت؛ اجرای طرح یا عقبنشینی منطقی؟
واکنش فعالان صنعت سوخت به این مصوبه متفاوت بوده است. برخی از جایگاهداران از نبود حمایتهای مالی و فنی گلایه دارند و اجرای آن را در شرایط فعلی دشوار میدانند. در مقابل، برخی کارشناسان معتقدند افزودن ایستگاه شارژ خودروهای برقی به پمپبنزینها ضرورتی اجتنابناپذیر در مسیر جهانیسازی حملونقل سبز است. پیشنهادهایی نظیر تسهیلات دولتی، معافیتهای مالیاتی و زمانبندی اجرای تدریجی از جمله موارد مورد تأکید آنها است.
راهکارهای پیشنهادی برای اجرای ایمن و هوشمندانه طرح
برای اجرای موفق ایستگاه شارژ خودروهای برقی در کنار پمپ بنزین، رویکردهای عملیاتی مختلفی پیشنهاد شده که میتواند به تسریع و بهینهسازی فرآیند کمک کند:
- راهاندازی ایستگاههای شارژ مستقل در مجاورت جایگاهها
- همکاری با شرکتهای خصوصی متخصص در حوزه شارژرهای الکتریکی
- بهرهگیری از انرژیهای تجدیدپذیر مانند خورشید یا باد
- تدوین زمانبندی مرحلهای برای اجرای طرح در شهرهای مختلف
این اقدامات میتوانند فشار اجرایی را کاهش داده و موفقیت پروژه را تضمین کنند.
از تاکسیهای برقی تا سفرهای بینشهری؛ چشمانداز مثبت آینده
افزایش ایستگاه شارژ خودروهای برقی در کشور میتواند تحولی جدی در حملونقل عمومی ایجاد کند. تاکسیهای برقی، ناوگان عمومی و خودروهای خدماتی بیشترین بهره را از این زیرساخت خواهند برد. از سوی دیگر، فراهم شدن امکان شارژ در طول سفر، استفاده از خودروهای برقی در مسیرهای بینشهری را نیز امکانپذیر میکند. در نهایت، کاهش آلایندگی و وابستگی به بنزین از مهمترین دستاوردهای این تحول خواهد بود.
سخن پایانی
مصوبه اخیر شورای اقتصاد در خصوص افزودن ایستگاه شارژ خودروهای برقی به جایگاههای سوخت، اقدامی مثبت اما نیازمند مدیریت دقیق است. برای موفقیت آن، باید نظارت دقیق، تأمین منابع مالی، همکاری صنعتگران و حمایت فناورانه همزمان صورت گیرد. اجرای این طرح میتواند ایران را یک گام به آیندهای پاکتر و هوشمندانهتر در حملونقل نزدیک کند.